Cardiomyopathie

Bij DCM verslapt de hartspier. De hartspier wordt daardoor wijder. Het hart pompt minder bloed rond dan normaal, vooral tijdens inspanning. Ook de hartkleppen openen en sluiten minder goed. De kans bestaat dat kleppen gaan lekken.

Bij HCM is een deel van de hartspier verdikt. De hartholte is hierdoor kleiner. Het hart pompt per slag minder bloed rond.

Een verdikte hartspier trekt niet goed samen en verliest aan elasticiteit. De hartkamer rekt uit en wordt wijder. Als de hartkamer wijder is, lijkt HCM op DCM.

De hartspier kan op verschillende plaatsen verdikt zijn. Vaak is de wand tussen de hartkamers (septum) verdikt. Soms zit de verdikking onder de aortaklep. Dan kan het bloed niet goed naar de aorta stromen. Deze vorm heet een obstructieve (belemmerende) HCM.

Soms zit de verdikking alleen bij de punt van de linkerhartkamer. Dit heet apicale hypertrofie.

ACM is een milde tot ernstige verwijding van de rechterhartkamer. De hartspier bestaat dan voor een gedeelte uit vet en bindweefsel. Er kunnen zwakke plekken of uitstulpingen in de spierwand ontstaan. De hartkamer wordt daardoor steeds minder beweeglijk. Dan kan er hartfalen ontstaan.

De ziekte wordt vaak ontdekt tussen 15 en 30 jaar. Meestal omdat iemand last krijgt van ernstige ritmestoornissen.

ACM kan erfelijk zijn. Ouders met ACM krijgen het advies hun kinderen te laten testen. De test wordt meestal gedaan als een kind ongeveer 10 jaar is. Maar soms ook al eerder. Dat gebeurt bijvoorbeeld als het kind op hoog niveau wil sporten. Of als mensen in de familie al heel jong klachten kregen.

Oude naam: ARVC
De oude naam van ACM is ARVC: aritmogene rechterventrikel cardiomyopathie. De spierverandering komt daarbij voor in de rechterkamer. Maar het blijkt vaak ook in de linkerkamer voor te komen of in beide kamers. Daarom spreekt men tegenwoordig liever van ACM.

Bij restrictieve cardiomyopathie wordt het hartspierweefsel steeds stijver. De hartspier ontspant niet meer goed. Dan stroomt er minder bloed in de hartkamer. De bloeddruk in de boezems gaat omhoog. Eerst worden hierdoor de wanden van de boezems dikker. Later worden ze wijder. Dan kan er een hartritmestoornis of hartfalen ontstaan.

Takotsubo cardiomyopathie is een zeldzame afwijking van de hartspier. Takotsubo is een Japanse kruik om octopussen mee te vangen. Tako betekent octopus en tsubo betekent pot. Bij deze afwijking lijkt de linkerhartkamer op zo'n kruik.

De afwijking wordt ook wel gebroken hartsyndroom genoemd. De aandoening komt het meeste voor bij vrouwen boven de 60 jaar, na de overgang. Meestal na een periode met veel stress. Bij stress komen hormonen vrij. Mogelijk zorgen deze hormonen voor een soort verlamming van een deel van de hartspier.

De symptomen lijken op een hartinfarct. Een hevige pijn op de borst die een tijdje aanhoudt. De tests in het ziekenhuis wijzen ook op een hartinfarct. Maar bij de hartkatheterisatie ziet de arts geen echte vernauwingen. Wel is er vaak een uitstulping (aneurysma) te zien. Deze uitstulping zit aan de onderkant van de linkerhartkamer.

De linkerhartkamer trekt dan tijdelijk niet goed samen. Opvallend is het snelle herstel: 1 tot 6 weken. Meestal is verdere behandeling niet nodig. Soms blijft de linkerhartkamer minder goed werken. Dan zijn medicijnen nodig.

Non compactie cardiomyopathie is een erfelijke aangeboren hartziekte. Bij deze aandoening is de hartspier niet normaal ontwikkeld. Niet iedereen met deze aandoening heeft dezelfde afwijkingen. Het verloop is moeilijk te voorspellen. Door behandeling kunnen klachten verminderen en complicaties worden voorkomen.