Onderzoeker aan het woord: Pieter Doevendans

"Als cardioloog spreek ik veel mensen met een ernstige vorm van hartfalen. Hun hart pompt niet meer krachtig genoeg. Ze kunnen vrijwel niets meer, aankleden is al te veel. Sommigen kunnen we helpen met een donorhart of steunhart, maar dat kan bij lang niet iedereen. Er zijn echt nieuwe technieken nodig om deze mensen te helpen."

"We onderzoeken een heel nieuwe richting. Hoe kunnen we het hart buiten het lichaam repareren, terwijl de patiënt aan een hart-longmachine ligt? Een voordeel is dat je dan grote hoeveelheden medicijnen kunt geven, zonder bijwerkingen in de rest van het lichaam. Ook kun je er gewoon heel goed bij. Je kunt dus snel en goed zien welk effect een behandeling heeft."

"Voordat we het hart buiten het lichaam kunnen repareren, moeten we eerst het hart langere tijd in goede conditie kunnen houden, los van het lichaam. Dat lukt ons nu 6 tot 8 uur, maar dat is te kort om het hart echt te herstellen. Ons eerste doel is om het hart 24 uur goed te houden. Daarna willen we naar een week."

"Als het eenmaal lukt om het hart langere tijd goed te houden in zo’n opstelling, gaan we nieuwe technieken testen om de pompkracht van het hart te verbeteren. Dit is van belang voor mensen met hartfalen. Er zijn verschillende oorzaken waarom hun hart minder goed werkt. Daarom onderzoeken we ook meerdere methoden om het hart te repareren."

"De technieken die we ontwikkelen, hebben nog een ander doel: meer donorharten beschikbaar maken. We verwachten dat we donorharten in betere conditie kunnen brengen voordat ze getransplanteerd worden. Een hart dat nu moet worden afgekeurd, kan dan geschikt worden gemaakt voor transplantatie."

"Gelukkig staan we niet alleen. We leren heel veel van onderzoekers die werken aan andere organen, zoals nieren en longen. Het is bijvoorbeeld al gelukt om de longen van een patiënt buiten het lichaam te behandelen en daarna terug te plaatsen in het lichaam. We wisselen veel informatie uit over nieuwe technieken, en vertellen elkaar wat wel en niet werkt."

"We willen zo snel mogelijk vooruit. Eigenlijk willen we binnen een jaar het hart al een stuk langer goed houden buiten het lichaam. Maar ik kan niet beloven dat het lukt. Ik weet ook hoe onderzoek werkt: in de praktijk loop je vaak tegen onverwachte problemen aan waar je dan weer een oplossing voor moet vinden. Dat kost tijd."

"Ons uiteindelijke doel is om het hart te kunnen repareren terwijl het nog gewoon op zijn plek zit. Het onderzoek naar reparatie buiten het lichaam gaat heel veel nieuwe kennis opleveren. Die kennis willen we vertalen naar behandelingen waarvoor je hart je lichaam niet hoeft te verlaten."