Coen werd gereanimeerd door zijn buurvrouw: "Dankzij haar leef ik nog."

“Ik kwam thuis van mijn werk. Omdat ik me niet lekker voelde, ging ik even op bed liggen. Mijn dochter had als eerste door dat er iets aan de hand was. Zij hoorde vreemde geluiden en zag mij naar adem happen. Ze zag dat het goed mis was en sloeg meteen alarm. Vervolgens belde mijn vrouw direct 112.”

“Mijn dochter haalde buurvrouw Saskia, die ziekenverzorgende is in een verpleeghuis. Samen zijn zij begonnen met de reanimatie. Die snelle hulp via het oproepsysteem is mijn geluk geweest.”

“Na ongeveer 7 minuten arriveerde de ambulance. Dat is op zich nog best snel. Maar juist die eerste minuten zijn heel erg belangrijk. Door te reanimeren en een schok te geven met een AED, vergroot je de kans op overleven. En je hebt ook meer kans dat je er goed uit komt, en er geen blijvende schade aan overhoudt. Daarom is het systeem van burgerhulpverlening zo belangrijk.”

“Direct dezelfde avond kreeg ik een dotterbehandeling en is een stent geplaatst. Mijn lichaam is gekoeld om hersenfuncties zoveel mogelijk in tact te houden. Na twee dagen kwamen de eerste tekenen van leven, waarna ik volledig ben bijgekomen. Ik heb uiteindelijk 1 week in het ziekenhuis gelegen.”

“Ik had nooit gedacht dat ik zo jong een hartstilstand zou krijgen. Ik leef gezond, let op mijn voeding en ik sport. Hart- en vaatziekten komen in mijn familie niet voor, hoewel verhoogde bloeddruk en verhoogd cholesterol wel voorkomen. Je staat er gewoon niet bij stil dat dit je kan overkomen.”

“Ik heb 2 weken gerevalideerd in Sophia Revalidatie in Den Haag. Toen had ik alle functies weer terug en onder controle. Wel had ik nog langere tijd last van vermoeidheid en minder conditie. Daarom ben ik blij dat een paar maanden later nog mee kon doen aan een revalidatietraject in het HagaZiekenhuis. Daar heb ik veel aan gehad.”

“Ik kan me zelf niets herinneren van het hele voorval, maar ben zo blij dat ik het kan navertellen. Door het kordate optreden van mijn vrouw en dochter en door de snelle reanimatie door mijn buurtbewoners ben ik snel weer hersteld.”

“Nadat ik ben gerevalideerd, heb ik me aangemeld als burgerhulpverlener. Bij mijn eerste oproep heb ik mijn buurman gereanimeerd. Hij heeft het helaas niet gered en is later in het ziekenhuis overleden. Maar ik ben heel blij dat ik wel iets heb kunnen doen. Als er niemand was gaan reanimeren, had hij het sowieso niet gered.”

“Overigens gingen de handelingen in het echt net zoals ik het had geleerd. Ik doe al jaren bedrijfshulpverlening en daar oefenen we ook altijd reanimatie.”