Fietsen voor een leven zonder hartproblemen: ‘Dat was mijn moeder niet gegund’

Met het geld doen wetenschappers onderzoek naar oplossingen om hart- en vaatziekten eerder op te sporen en beter te behandelen. Aan de tocht deden veel deelnemers mee die zelf ook kampen met hart- en vaatziekten. “We merken dat iedereen voor hetzelfde doel fietst, en dat is mooi”, zegt een van hen.

De deelnemers en organisatie blikt terug op een zeer geslaagde editie:

Voor Cees is dit niet zomaar een rit. “In maart is mijn moeder plots overleden”, vertelt hij. “Ik zag deze tocht en wist meteen dat ik hem moest gaan fietsen.” Cees koos meteen voor het maximaal aantal kilometers: “Ik wil geld ophalen en daar ook echt iets tegenover zetten. Wat is een mooiere drijfveer dan het jezelf zwaar maken met je moeder in gedachten?”

Cees bracht het meeste geld bij elkaar voor dit event en dat ontroert hem: “Het is heel bijzonder dat mensen je zo steunen”, zegt hij. “Uiteindelijk doe ik het voor de toekomst. Ik zie wat techniek kan doen. Ik wil daaraan bij dragen, zodat mensen een mooi en lang leven hebben. Dat was mijn moeder niet gegund.”

Mark ging het avontuur aan op zijn mountainbike: “Ik fietste een tijdje terug veel, maar door drukte op het werk werd dat steeds minder. Voor dit event schafte ik een nieuwe aan. Ik ben een beginner, dus ik begin met 27 kilometer mountainbiken”, lacht hij.

Ook hij pakt niet zonder reden de fiets weer op: “Toen mijn zoontje (6) zeven weken oud was, werd hij thuis ziek. Hij bleef maar huilen en dronk slecht. Toen hij een paar dagen later tijdens het huilen soms wegviel, dachten we: dit is niet goed”, vertelt hij. “In het ziekenhuis werd snel duidelijk dat het zijn hart was.”

De kersverse ouders kwamen in een heftige rollercoaster terecht: “Hij moest met spoed naar het kinderziekenhuis in Rotterdam. Heel de rit lang is hij gereanimeerd.” Wekenlang kwamen Mark en zijn vrouw op bezoek en telkens zag het er slechter uit. “Tot het nieuws kwam dat ze niets voor hem meer konden betekenen”, slikt Mark. Maar toen de artsen hem van de apparaten afhaalden, krabbelde hij op. “Nog geen twee weken later zaten we weer in Utrecht, met een jongetje dat alles weer zelf deed!”

“Jordy, met wie ik dit avontuur aanga is ook ouder van een hartekind. We ontmoetten elkaar in het ziekenhuis en zijn sinds dien goede vrienden.” Net als Cees, stappen zij ook op de fiets voor de toekomst. Want zijn verhaal kent helaas ook veel andere kanten: “We hebben heel veel ouders ontmoet van wie de kinderen zijn overleden in het ziekenhuis. We denken aan hen als we straks op de fiets zitten.”

De Nederlandse editie van CYCLE vond voor de tweede keer plaats. Hobbywielrenners fietsen de afgelopen jaren ook al naar Berlijn, Parijs en Kopenhagen. “We weten dat veel mensen graag in beweging komen voor het hart”, vertelt Annelieke Bosma, die het evenement namens de Hartstichting organiseert. Maar de organisatie merkte dat meerdaagse etappes (zoals 650 kilometer naar Kopenhagen) niet voor iedereen haalbaar is. “Daarom hebben we de Nederlandse tocht in het leven geroepen. Ook nu was dit weer een groot succes.”