Bètablokkers

De werking van bètablokkers heeft te maken met het vrijkomen van stresshormonen bij inspanning of emotie. Het lichaam maakt 3 stresshormonen: adrenaline, noradrenaline en cortisol. De stresshormonen werken via de zogenaamde bèta-receptoren.

Bètablokkers blokkeren de werking van deze bèta-receptoren. Hierdoor kunnen stresshormonen hun werk niet meer doen. Dit verlaagt de hartslag en er wordt minder bloed rondgepompt. Het hart heeft daardoor minder zuurstof nodig om goed te functioneren.

De meest voorkomende bijwerkingen van bètablokkers zijn:

• duizeligheid
• maagdarmklachten (misselijkheid, braken, diarree of verstopping)
• zweten
• koude handen en voeten
• vermoeidheid

Veel van deze bijwerkingen treden vooral in het begin van de behandeling op. Het lichaam moet zich nog instellen op de lagere bloeddruk en hartslag. In de bijsluiter staat de volledige lijst met bijwerkingen en ook de mogelijke wisselwerking met andere medicijnen.

Heb je veel last van bijwerkingen of zorgen over het gebruik van bètablokkers? Overleg dit dan altijd met je arts. Mogelijk geeft een ander medicijn uit dezelfde groep of een andere dosering minder klachten.

Er zijn verschillende soorten bètablokkers. Werkzame stoffen in deze groep medicijnen zijn: acebutolol, atenolol, betaxolol, bisoprolol, carvedilol, celiprolol, labetalol, metoprolol, nebivolol, oxprenolol, pindolol, propranolol en sotalol. Je vindt de werkzame stof altijd op de bijsluiter. De merknaam kan anders zijn, deze wordt door de fabrikant aan het geneesmiddel gegeven. 

Overgevoeligheid voor bètablokkers

Mensen die bètablokkers gebruiken, kunnen overgevoelig reageren op de bestanddelen van het medicijn. Verschijnselen zijn bijvoorbeeld huiduitslag, galbulten of jeuk. Ernstige overgevoeligheid is te merken aan benauwdheid of een opgezwollen gezicht. Ga bij deze ernstige klachten onmiddellijk naar een arts. Bij mildere klachten is het verstandig met de arts te overleggen over mogelijke alternatieven.