Implanteerbare hartritmemonitor

Een implanteerbare hartritmemonitor een klein apparaatje dat bestaat uit:

• het apparaatje dat in het lichaam wordt geplaatst (implantaat)
• afstandsbediening waarmee de patiënt aangeeft dat hij op dat moment klachten heeft (activator)
• computer waarmee de cardioloog het apparaat instelt en waarop hij later de hartfilmpjes uitleest
• app voor het versturen van gegevens

Andere benamingen zijn: implanteerbare looprecorder (ILR) of Inwendige Event Recorder (IER).

De arts plaatst het apparaatje net onder de huid, meestal tussen het borstbeen en de linkerschouder. De ingreep gebeurt onder een plaatselijke verdoving en duurt 10 tot 30 minuten. Als je erg opziet tegen de ingreep kun je een rustgevend medicijn krijgen.

De implantatie van een hartritmemonitor is een eenvoudige ingreep met weinig risico's. De kans op een nabloeding of infectie is klein. Na de implantatie moet je meestal nog een paar uur op de verpleegafdeling blijven. Je mag niet zelf naar huis rijden. Als de wond genezen is, mag je thuis weer alles doen wat je gewend bent. 

Elektromagnetische velden van apparaten kunnen de werking van de hartritmemonitor tijdelijk beïnvloeden. De meeste huishoudelijke apparaten of elektrisch gereedschap vormen echter geen probleem. Enkele voorzorgsmaatregelen:

• Houd de mobiele telefoon tenminste op 15 cm afstand van de hartritmemonitor of aan het andere oor
• Bewaar de telefoon niet in een hemdzak aan de kant van de hartritmemonitor. De afstand van 15 cm geldt voor alle apparaten met draadloze communicatie, zoals piepers, laptops met wifi en Bluetooth-apparaten
• Passeer elektronische diefstalpoortjes snel, dan heeft dit meestal geen effect op het functioneren van het apparaat
• Bij veiligheidsapparatuur op luchthavens kan het alarm afgaan vanwege de metalen onderdelen. Laat dan de identificatiekaart met informatie over de hartritmemonitor zien. Het apparaat beïnvloedt de hartritmemonitor zelf waarschijnlijk niet
• Als de patiënt werkt met krachtige elektrische apparaten is het verstandig met de cardioloog te overleggen of maatregelen nodig zijn
• Een MRI-scan is meestal toegestaan bij patiënten met een hartritmemonitor. Overleg dit vooraf met de arts
• Vertel bij een medische ingreep of bij de tandarts dat je een hartritmemonitor hebt. Mogelijk zijn voorzorgsmaatregelen nodig