Reyer Geijtenbeek is 40 jaar reanimatiepartner: "Ik wil dat iedereen kan zeggen: ik heb gedaan wat ik kon."

Reyer kwam in de jaren 70 in Bunnik wonen. Als verpleegkundige wist hij wat hem te doen stond als iemand te maken kreeg met een hartstilstand. Maar dat was voor mensen zonder medische achtergrond wel anders. Hij vertelt: “In die tijd vonden bijvoorbeeld het Rode Kruis en het Oranje Kruis dat je reanimaties moest overlaten aan de professionals. Ik vond het belangrijk dat ook andere mensen konden reanimeren. Daarom ben ik met twee anderen - Ben de Wit en Corrie van der Rijst - zelf begonnen met het geven van reanimatielessen. We kregen hulp van de Hartstichting. Die was hard nodig, want verder kregen we geen steun van bijvoorbeeld de EHBO-vereniging.”

De vraag naar reanimatiecursussen was er ook in 1973 al. Veel mensen kenden wel iemand die te maken had gehad met een hartstilstand. Ook Reyer heeft dat van dichtbij meegemaakt. “Ik heb mijn eigen vader gereanimeerd. Gelukkig had ik als verpleegkundige vaker reanimaties gedaan. Wat als ik niet had geweten wat ik moest doen toen mijn vader ineens neerviel? Ik ben blij dat ik direct kon beginnen met reanimeren, want die eerste minuten zijn cruciaal.”  

Om diezelfde reden belandden  er veel cursisten bij Stichting Reanimatie Bunnik. Veel van hen hebben ook zelf een hartstilstand van dichtbij gezien. Met een geleende reanimatiepop van de Hartstichting konden Reyer en zijn collega’s hen goed leren hoe ze moeten handelen.

In totaal is de vader van Reyer zelfs 4 keer gereanimeerd. En na al deze keren herstelde hij goed genoeg om weer zelfstandig te kunnen autorijden. Ook dat vertelt Reyer aan mensen die erover denken om een reanimatiecursus te doen. “Veel mensen denken dat iemand die een hartstilstand overleeft een kasplantje wordt. Maar dat hoeft echt niet zo te zijn. En als je direct kunt beginnen met reanimeren, is de kans groter dat iemand het zelf kan navertellen.”

Inmiddels is Stichting Reanimatieonderwijs Bunnik van 3 oprichters uitgegroeid naar een groep van 18 mensen. En geven ze niet alleen in Bunnik cursussen, maar ook in Odijk en Houten. En Reyer zelf? Die is formeel afgetreden als bestuurslid, maar geeft nog steeds reanimatielessen. Zelfs na meer dan 500 basis- en herhalingscursussen blijft hij bevlogen. “Mijn bestuurlijke taken heb ik neergelegd. Maar als één van de trainers vanavond ziek is, dan kom ik met plezier invallen. Want hoe meer mensen kunnen reanimeren, hoe beter.”