In memoriam: mevrouw G.W.C. Oosterwijk
Op 25 juli 2018 overleed mevrouw G.W.C. Oosterwijk op de bijzonder hoge leeftijd van 97 jaar. Zij was een levenslustige vrouw met een opvallend scherpe geest. Ze had geen familie meer en ook de meeste vrienden waren al lang geleden heengegaan. Wel had zij een goede vriendin met wie ze lief en leed deelde en die haar zaken behartigde.
Dankbaar voor steun aan de Hartstichting
Enige tijd geleden besloot mevrouw Oosterwijk om de Hartstichting via haar testament te steunen. Haar bijdrage besteden we aan onze strijd tegen hart- en vaatziekten, iets wat zij heel belangrijk vond en waar wij haar heel dankbaar voor zijn.
Het verhaal van mevrouw Oosterwijk
In juni 2017 spraken we mevrouw Oosterwijk persoonlijk. Ze vertelde ons over haar leven en haar keuze om de Hartstichting te steunen.
Mevrouw Oosterwijk: “Ik heb vroeger veel reizen gemaakt. Eerst met mijn man en na zijn overlijden met vriendinnen. Ik ben in heel Europa geweest. De bestemmingen zocht ik altijd zelf uit, dat vond ik leuk. Meestal gingen we eerst naar de hoofdsteden. Eerst naar Oslo en dan daarna het land in. Of het paleis bezoeken in Kopenhagen en daarna Denemarken door.”
Vrijwilligerswerk
“Toen ik genoeg had van het reizen ging ik als vrijwilliger bejaardenwerk doen. Dat heb ik jarenlang gedaan. Veel gelachen en ook veel gehuild. Ik heb dit werk altijd vrijwillig gedaan; geld had ik niet nodig. Ik heb altijd gegeven aan mensen die het nodig hadden, maar het is ook belangrijk om te weten hoe je met je geld moet omgaan”.
Steun aan Hartstichting
“Ik steunde het werk van de Hartstichting eerst via de jaarlijkse huis-aan-huis collecte. Later ben ik donateur geworden. Ik vond het altijd vanzelfsprekend om aan een goed doel te geven. Dat heb ik denk ik een beetje van thuis meegekregen. Mijn vader was positief over het steunen van goede doelen. Hij zei: ‘Je moet altijd geven wat je kan missen maar er nooit overheen gaan anders kom je in de foute boel terecht.’ Ik heb er dan ook geen spijt van.”
Je kunt niet 5 heren tegelijk dienen
“Tijdens mijn vrijwilligerswerk sprak ik veel mensen die hartproblemen hadden. Dat is een van de redenen dat ik voor het hart heb gekozen. En dat is altijd zo gebleven. Ik had altijd het idee dat je je hart het meest gebruikt. Als er een donatieverzoek kwam, steunde ik daarom meestal de Hartstichting. Want ik vind: je kunt niet 5 heren tegelijk dienen, je moet bij 1 of hoogstens 2 doelen blijven. Zodoende gaat na mijn overlijden alles naar de Hartstichting en nog een ander gezondheidsfonds.”
Wilt u inspiratie en tips voor een testament dat bij u past?
Zelf hartproblemen
“Op 85-jarige leeftijd kreeg ik zelf hartproblemen waardoor ik een van mijn meest favoriete bezigheden moest staken. Ik kon helaas niet meer fietsen. Daarvoor in de plaats begon ik met wandelen, wel een beetje stevige wandelingen, hoor.”
Je zaken goed regelen
“Ik vind dat je het regelen van je zaken aan een iemand moet overlaten en diegene is er dan verantwoordelijk voor. Anders krijg je alleen maar heibel. Als ik er niet meer ben dan moet er ook iemand zijn die namens mij alles kan regelen. Ik heb het zo geregeld dat de Hartstichting na mijn overlijden alles afwikkelt. Het is goed geregeld, ik heb er vrede mee en denk er ook niet meer over na.”
Tevreden
“Ik bespreek altijd alles met mijn beste vriendin, mijn rechterhand die ik al 38 jaar ken. Ik kan haar vertrouwen en ken haar al zo lang. Ze is heel knap en spreekt veel talen. Ik hoef nooit te vragen wanneer ze komt, want ze komt uit zichzelf. Als ze ook maar iets kan doen, dan doet ze het. Ik ben reuze tevreden en dat komt omdat ik geen pijn heb, en met andere mensen kan praten en lachen.
Eigenlijk kan ik altijd met iedereen goed overweg. Maar ik zeg wel alles wat ik op mijn hart heb, ook als ik iets niet goed vind. Mijn tong ligt wel vaak op mijn schoen. Te vaak misschien. Ik hoop dat ik eerder mijn ogen sluit dan mijn vriendin, maar dan zal ze me missen en dat vind ik wel moeilijk. Verder ben ik heel tevreden.”
