Hartstichting.nl wordt geladen

Scheve mond

“We gingen net ontbijten. Papa regelde altijd het ontbijt. ‘Wil jij de boter nog even pakken’, vraag ik. Hij komt aan met de soesjes van de vorige dag. Dat vind ik al vreemd. ‘Wat doe je?’ zeg ik. Hij geeft eigenlijk geen duidelijk antwoord. Als ik opkijk, zie ik direct dat zijn mond een beetje scheef trekt. Hij praat ook anders, het is meer een beetje brabbelen.”

“Even daarvoor had papa al een bord uit zijn handen laten vallen, we sloegen er geen acht op, maar waarschijnlijk kwam het door krachtverlies in zijn arm.”

112 bellen

“Al mijn alarmbellen gaan rinkelen. ‘Ik ga 112 bellen’, zei ik. Zowel aan mijn moeder als mijn man merkte ik dat ze de ernst van de situatie niet goed konden inschatten. Ook mijn vader zelf vond dat er niets aan de hand was. Maar ik belde toch 112.”

Jacqueline hangt de was aan de waslijn

Zo ken ik mijn vader niet

“De ambulance was er snel. In het ziekenhuis merkten ze eigenlijk weinig bijzonders aan hem, afgezien van zijn warrige spraak. Ze twijfelden zelfs of het wel een herseninfarct was. Maar ik kende mijn vader zo niet, hij wist zelfs zijn geboortedatum niet meer.”

“Vanuit mijn werk weet ik hoe belangrijk het is om snel te handelen bij een herseninfarct. Als je op tijd een behandeling met antistollingsmedicijnen krijgt is hersenschade te voorkomen. Ik hield daarom vol en bleef zeggen dat dit echt mijn vader niet was.”

Behandeling herseninfarct

“Uiteindelijk deden ze toch nader onderzoek en het bleek het wel degelijk een herseninfarct te zijn. Een groot infarct zelfs. Hij kreeg een behandeling met antistolling. Om het propje in zijn hersenen weg te krijgen.”

“Ik was blij dat ze wat gingen doen. Maar even later viel mijn vader plots weg en begon te beven. Hij kon zijn armen en benen niet meer bewegen en reageerde nergens op. De arts zei dat ze verder niets konden doen, nu ze aan het behandelen waren. Het was afwachten.”

Jacqueline en haar vader staan naast elkaar in de woonkamer en kijken de camera in

Groot herseninfarct

“Mijn vader heeft een groot herseninfarct doorgemaakt. 1/6e deel van zijn hersenen is afgestorven. Vooral zijn spraakcentrum is aangetast. De oorzaak is een ernstige vernauwing in zijn halsslagader. Achteraf weet ik dat de uitval nog veel groter was geweest als ik niet direct had gehandeld. Dan was hij waarschijnlijk ernstig gehandicapt geweest of hij had het zelfs niet overleefd.”

Ingrijpende gevolgen

“Aan de vernauwing in zijn halsslagader is hij geopereerd. Voor de operatie mocht hij een weekend naar huis. Toen zagen we pas echt goed welke gevolgen de beroerte had gehad. Hij had apraxie, dit betekent dat je de volgorde van handelingen niet meer weet. Hij was passief en stil. En spreken ging moeizaam, hij kon niet op woorden komen.”

Blij dat hij er nog is

“Mijn vader is de periode vanaf het moment dat hij in de ziekenauto kwam tot 2 weken na het infarct, helemaal kwijt. Hij heeft een paar maanden intensief gerevalideerd. Hij klaagde niet en werkte hard aan zijn vooruitgang. Na de maanden van interne revalidatie is hij poliklinisch verder gegaan. Het gaat nu redelijk goed met mijn vader.”

“Helemaal de oude is hij niet meer geworden en dat wordt hij ook niet meer. Maar ik ben zo blij dat ik de signalen herkende en snel handelde. We hebben hem nog.”

To be able to view this content you need to accept the cookies that come from this third party.

Herken de signalen

De 3 meest voorkomende signalen van een beroerte zijn een scheve mond, verwarde spraak of een lamme arm. Het is belangrijk dat zo veel mogelijk mensen deze signalen herkennen en direct 112 bellen bij deze signalen.

Vertel jouw verhaal

Ben jij ook in aanraking gekomen met hart- en vaatziekten en wil je deze ervaring delen? We zijn erg benieuwd naar jouw verhaal.